[ Pobierz całość w formacie PDF ]
Przypowieść o bogaczu i biednym Aazarzu ukazuje, jak dwie kla-
sy ludzi reprezentowane przez tych mężów określone są w niewidzial-
nym świecie. Bogactwo nie jest grzechem, jeśli tylko nie jest zdobyte
w sposób nieuczciwy. Bogacz nie dlatego będzie potępiony, że posia-
dał majątek, ale dlatego, że egoistycznie go używał. Uczyniłby lepiej,
gdyby swe pieniądze złożył u tronu Bożego i korzystał z nich dla do-
bra bliznich. Zmierć nie zuboży nikogo, kto w ten sposób będzie dążył
do zdobycia wiecznych bogactw. Człowiek gromadzący skarby z myślą
o sobie nic z nieba nie wezmie, bo okazał się złym szafarzem. Za życia
miał dobrze, ale zapomniał o obowiązku wobec Boga, nie zabezpie-
czył sobie skarbu niebieskiego.
nadzieja.pl 169
Ellen G. White
PRZYPOWIEZCI CHRYSTUSA
Bogaty mąż wyobraża tego, kto powinien swoje dary i talenty tak
spożytkować, aby uczynki, rezultat wykorzystania powierzonego so-
bie daru, sięgały aż do wspaniałej przyszłości. Celem wybawienia jest
nie tylko oczyszczenie nas z grzechów, ale też przywrócenie mocy
duchowej, której zostaliśmy pozbawieni wskutek niszczycielskiego
działania grzechu. Nie zabierzemy pieniędzy na nową ziemię, ale do-
bre uczynki nasze działania na rzecz zdobywania dla Chrystusa
dusz, będą przyniesione przed niebiański tron. Ci zaś, którzy egoistycz-
nie używają darów Bożych, pozostawiają blizniego bez pomocy i nic
nie czynią dla rozwoju dzieła Bożego na ziemi bezczeszczą Stwo-
rzyciela. W księgach niebieskich figuruje przy ich imieniu notatka:
okradanie Boga.
Bogacz miał wszystko, co za pieniądze można zdobyć, ale nie
posiadał majątku, jaki wyrównałby jego rachunek z Bogiem. %7łył, jak
gdyby wszystko, co posiadał, było jego własnością. Nie usłuchał pole-
cenia Bożego, nie dbał o cierpiących i biednych. Moc, której nie może
kwestionować, ani się jej sprzeciwiać, poleci mu oddać wszystkie do-
bra, bo już więcej nie będzie szafarzem. Niegdyś bogaty staje się
teraz nędzarzem. Nigdy nie okryje go ofiarowana przez Boga szata
sprawiedliwości. Niegdyś odziany w purpurę i delikatne szaty, teraz
stoi nagi. Dla niego czas łaski już się skończył. Nic na świat nie przy-
niósł i nic nie zabierze.
Chrystus uniósł zasłonę i ukazał ten obraz kapłanom i starszym,
nauczonym w Piśmie faryzeuszom: Spójrzcie, wy, bogaci w dobra tego
świata, lecz nie w Boga! Czy nie zechcecie się zastanowić? Co wśród
ludzi najbardziej jest cenione, dla Boga jest obrzydliwością. Chrystus
powiedział: Albowiem cóż pomoże człowiekowi, choćby cały świat
pozyskał, a na duszy swej poniósł szkodę? (Mar. 8,37).
ZASTOSOWANIE PRZYPOWIEZCI
Kiedy Jezus dał tę przypowieść, byli wśród %7łydów ludzie, którzy
znajdowali siÄ™ w podobnej do bogacza sytuacji. Tym samym wydali na
siebie wyrok: Jesteś zważony na wadze, i znaleziony lekkim (Dan.
5,27). Bogaty mąż był obdarowany wszelkimi doczesnymi i duchowy-
170 nadzieja.pl
Christ Object Lessons
wersja dla Adobe Acrobat Reader, © 2002
mi błogosławieństwami, lecz odmówił współpracy z Bogiem w ich bło-
gosławionym zużytkowaniu. Tak samo było z narodem żydowskim.
Pan uczynił go stróżem prawd, wyznaczył na szafarza swojej łaski.
Zesłał mu wszystkie błogosławieństwa duchowe i materialne oraz
powołał do dzielenia ich z innymi. Dał specjalne wskazówki, dotyczą-
ce traktowania ubogich braci i przychodniów, znajdujących się w bra-
mach żydowskich. Nie wolno było samym %7łydom korzystać ze zdoby-
tych dóbr; mieli pamiętać o potrzebujących i z nimi dzielić otrzymane
błogosławieństwa. Bóg obiecał błogosławić lud odpowiednio do stop-
nia jego miłosierdzia i miłości do blizniego. Ale, niczym bogaty mąż
w przypowieści, %7łydzi nie mieli ochoty ulżyć innym w ich fizycznych
i duchowych cierpieniach. Pełni dumy uważali siebie za wybrany i szcze-
gólnie obdarowany lud Boży, a nie służyli Bogu i nie wielbili Go. Swą
ufność budowali na pokrewieństwie z Abrahamem. Jesteśmy potom-
stwem Abrahama oświadczali z dumą (Jan 8,33). Kiedy nadszedł
kryzys, okazało się, że odeszli od Boga, a zaufali Abrahamowi, jak
gdyby on był Bogiem.
Chrystus pragnął rozjaśnić zaćmione umysły narodu żydowskie-
go. Powiedział: Jeżeli jesteście dziećmi Abrahama, spełniajcie uczynki
Abrahama. Lecz teraz chcecie zabić mnie, człowieka, który wam mówił
prawdę, którą usłyszałem od Boga; Abraham tego nie czynił (Jan
8,39.40).
Chrystus nie widział w pochodzeniu człowieka żadnej cnoty. Na-
uczał, że duchowa więz odsuwa na bok wszelkie więzy naturalne. %7łydzi
twierdzili, że pochodzą od Abrahama, a ponieważ nie czynili uczyn-
ków Abrahama, dowiedli, że nie są jego prawdziwymi dziećmi. Tylko
ci, którzy dowiodą, że łączy ich z Abrahamem duchowa więz, ponie-
waż są posłuszni głosowi Bożemu, będą uważani za jego potomków.
Chociaż żebrak należał do grupy uważanej przez ludzi za gorszą, Chry-
stus uznał go za godnego nawiązania serdecznych stosunków przyjaz-
ni z Abrahamem.
Bogacz postawił Abrahama na miejscu Boga. Gdyby odpowied-
nio ocenił swe przywileje i pozwolił Duchowi Bożemu przekształcić
umysł i serce, zająłby odmienne stanowisko. To samo stało się z naro-
dem, którego bogacz był symbolem. Gdyby %7łydzi usłuchali Boga, ich
nadzieja.pl 171
Ellen G. White
PRZYPOWIEZCI CHRYSTUSA
przyszłość byłaby zupełnie inna. Tak daleko odeszli od zaleceń Pań-
skich, że życie ich stało się przewrotne i złe. Jako szafarze Boży zapo-
mnieli korzystać z dóbr zgodnie z prawdą i sprawiedliwością. Wiecz-
ność nie wchodziła w ich rachubę, skutek ich niewiary okazał się ruiną
całego narodu.
Jezus przewidział, że w czasie zburzenia Jerozolimy %7łydzi przy-
pomną sobie Jego przestrogi. I tak się stało. Sami stali się przyczyną
własnych nieszczęść, gdyż nie pozwolili świecić światłu otrzymanemu
od Boga.
OSTATNIE DNI
Koniec dziejów tego świata przedstawiony jest w zakończeniu
historii bogatego męża. Bogacz twierdził, że jest synem Abrahama,
jednak przez swój przewrotny charakter został od Abrahama odłą-
czony. Abraham służył Bogu, był wierny i posłuszny Jego słowu. Bo-
gacz nie myślał ani o Bogu, ani o potrzebach cierpiących. Otchłań,
[ Pobierz całość w formacie PDF ]