[ Pobierz całość w formacie PDF ]

parlamentów narodowych we wspólnotowym procesie ustawodawczym, utrzymanie zmodyfikowanej
formuły głosowania większościowego, a także brytyjskich out-put w zakresie Karty Praw
Podstawowych, czy ustawodawstwa socjalnego.
Pewne modyfikacje w polityce europejskiej Zjednoczonego Królestwa zaszły po zmianie
szefa rządu. Tony Blair został zastąpiony przez Gordona Browna. Te zmiany zostały odrazu
dostrzeżone w postawie wobec Traktatu Lizbońskiego. Premier Brown zdecydował się poprzeć
projekt traktatu za cenę obrony priorytetów brytyjskich. Wynegocjowano m. in. out-put w zakresie
stosowania Karty Praw Podstawowych w stosunku do brytyjskiego ustawodawstwa socjalnego, czy
swobody decyzyjnej w Radzie Bezpieczeństwa ONZ. Partia Pracy była zwolennikiem rozszerzenia
struktur UE na Wschód.
stosunek rządów laburzystowskich do wspólnotowej polityki zagranicznej i
bezpieczeństwa
Premier Blair wysunął propozycję wyposażenia Unii Europejskiej w Siły Szybkiego
Reagowania, które miałyby poszerzać możliwości zewnętrznego oddziaływania UE poprzez użycie sił
zbrojnych, przede wszystkim w misjach o charakterze stabilizacyjnym i humanitarnym, w wypadku,
gdyby takich działań nie chciało podjąć się NATO. W relacjach unijnych polityka Blaira powodowała
nasiloną konfrontację Zjednoczonego Królestwa z Francją i Niemcami (jeżeli chodzi o kwestię
interwencję amerykańską w Iraku).
stosunek rządów laburzystowskich do integracji w zakresie spraw
wewnętrznych i wymiaru sprawiedliwości
Jeżeli chodzi o politykę wymiaru sprawiedliwości Zjednoczonego Królestwa to można ją
określić jako selektywne i konstruktywne zaangażowanie. Selektywne, ponieważ starano się bronić
autonomii Zjednoczonego Królestwa i prowadzono politykę pozostawania poza Strefą Schengen.
Konstruktywność brytyjskiego zaangażowania w tym wymiarze dotyczy przede wszystkim woli
nawiązywania efektywnej współpracy z partnerami europejskimi w zakresie tych zadań, których
realizacji Zjednoczone Królestwo dobrowolnie się podjęło, np. uczestniczenia w wymianie związanej
z funkcjonowaniem Systemu Informacyjnego Schengen, który pozwala państwom Strefy i
stowarzyszonym skutecznie zwalczać przestępczość transgraniczną i terroryzm. Znaczący wzrost
współpracy policyjnej i wymiaru sprawiedliwości zanotowano po zamachach w Madrycie (marzec
2004) oraz Londynie (lipiec 2005). W kontekście wymiaru wewnętrznego polityki europejskiej
Wielkiej Brytanii warto zwrócić uwagę na trzy nowe obszary, gdzie można dostrzec bezpośrednio
powiązanie polityki wewnętrznej z unijną. Po pierwsze jest to kwestia zwiększania gwarancji
przestrzegania praw podstawowych w Zjednoczonym Królestwie poprzez włączenie Europejskiej
Konwencji o Ochronie Praw Człowieka i Podstawowych Wolności do systemu brytyjskiego prawa
wewnętrznego poprzez uchwalenie Human Rights Act z 1998 r. Po drugie jest to problem dewolucji,
z jej wpływem na zwiększone upodmiotowienie krajów i regionów składowych Zjednoczonego
Królestwa, w tym odnośnie polityk unijnych. Po trzecie jest to problem reformy Parlamentu, a
zwłaszcza Izby Lordów.
24. Jak wygląda proces starania się państwa kandydackiego o członkowstwo w UE? Jakie
kryteria musi spełniać kandydat?(opracowane praktycznie na zasadzie kopiuj-wklej, ale korzystałam z
publikacji na stronie wyższej szkoły zarządzania więc nie powinno być błędów)
Proces rozszerzania inaczej proces akcesyjny. Wg. Traktatu Amsterdamskiego o członkowstwo w UE
może ubiegać się każde państwo Europejskie, które przestrzega fundamentalnych zasad Unii. Tylko
 państwa europejskie, odpowiednio rozwinięte gospodarczo, uznające zasady wolności, demokracji i
szacunku dla praw człowieka oraz podstawowych wolności i państw prawa, gotowe do przystąpienia i
współtworzenia Unii Gospodarczej i Walutowej, prowadzenia wspólnej polityki zagranicznej i polityki [ Pobierz całość w formacie PDF ]