[ Pobierz całość w formacie PDF ]

centralizmowi ulegnie paraliżowi...
Paraliż już się rozwijał, podczas gdy dwór i całe czynownictwo wyczekiwali niecierpliwie wybuchu
wojny, ażeby w jej odmęcie zatopić całą rewolucję, a otoczywszy tron nowym blaskiem zwycięstw,
zapewnić  samodierżawiu panowanie na dalsze wieki. Naprężenie niemiecko-angielskie groziło
właśnie wybuchem wojny europejskiej. Już w marcu 1914 r. zajmowała
się cała prasa europejska kwestją ugrupowania sił w spodziewanej wielkiej wojnie...
Dwór petersburski uważał za stosowne przyspieszać wybuch wojny, prowokując w tym celu Austrję
na terenie belgradzkim, a poseł rosyjski w Belgradzie zabrał się do organizowania spisków w Bośni.
Wojna powszechna była nieuniknioną od dawien. Groziła, odkąd zaprowadzono powszechną służbę
wojskową w Niemczech. Ciężaru militaryzmu, doprowadzonego do ostateczności, nie dało się
wytrzymać, a tysiączne zawikłania polityczne, ekonomiczne, kulturalne, wskazywały, że cały ustrój
europejski jest przestarzały, wymaga odnowienia, reformy. Reforma nie nadchodziła zbyt długo, a
hegemonja pruska stawała się zapowiedzią, że nie nastąpi nigdy; wobec tego nieuniknioną była ogólna
wyprawa przeciwko tej hegemonji. Wojna powszechna od pokolenia całego zawisła już była na
horyzoncie politycznym jako ostateczna konsekwencja rozbiorów Polski...
Wstrzymywano, hamowano wybuch wojny długo, bojąc się straszliwych jej następstw. Zamach
sarajewski dnia 28 czerwca 1914 r. stał się iskrą, wysadzającą prochy... Dla Rosji zaczynają się nowe
ciosy od strony Europy.
170
KONIEC
171
PRZYPISY
172
i
Aż do unji polsko-litewskiej nie było też żadnego oddziaływania kulturalnego Litwy na Ruś, lecz tylko przeciwnie.
ii
Propaganda żydowska objęła też sąsiedni od północy lud Burtasów, gdzie jeszcze w XVI wieku były ślady mozaizmu,
wyznawanego najformalniej, przeżytki zaś są dotychczas w sektach gubernji tambowskiej i penzeńskiej.
iii
Można i dziÅ› jeszcze oglÄ…dać takie »jednodrewki« w zapadÅ‚ej PiÅ„szczyz
nie.
iv
Część Bułgarów wyemigrowała ze wschodniego dorzecza średniej Wołgi na Bałkan i tam zmieszała się z żywiołem
słowiańskim.
v
Syn zabitego Jaropełka, prawego spadkobiercy Ruryka i Z
wiatosława
vi
W Polsce wszelka ziemia pusta, >bezpaÅ„ska«, uznanÄ… zostaÅ‚a za wÅ‚asność książęcÄ… (królewskÄ…), bez obowiÄ…zku
zagospodarowywania jej
vii
Handel wołami na południu, a na północy futrami na rachunek carski kwitnął jeszcze w XVIII wieku, opatrzony
rozlicznemi przywilejami
viii
W Polsce niewolnika tylko kupowano, lecz nie sprzedawano
ix
Stryj miał pierwszeństwo przed bratankiem, brat starszy przed młodszym, teść przed zięciem, mąż starszej siostry przed
młodszymi jej braćmi, starszy dziewierz przed młodszymi mężami innych sióstr
x
Abecadło, nazwane tak od swego twórcy, mnicha Cyryla w Presławiu za czasów cara Symeona (888-927). Z
w. Cyryl,
apostoÅ‚ SÅ‚owiaÅ„szczyzny, jest twórcÄ… »gÅ‚agolicy«, używanej dotychczas w liturgji rzymsko-sÅ‚owiaÅ„skiej w Dalmacji
xi
InstytucjÄ™ nowogrodzkÄ… przypisano mylnie caÅ‚ej Rusi, wymyÅ›lajÄ…c bÅ‚Ä™dnie caÅ‚y nawet okres dziejowy »dzielnicowo-
wiecowy« (»udielno-wieczowyj«)
xii
Rozszerzono równocześnie t. zw. pierwszą redakcję, która pozostała nadal prawem nowogrodzkiem. Prac tych dokonano
bowiem w Nowogrodzie W. podczas ostatniego wspólnego pobytu tamże Jarosławiczów
xiii
Do sojuszu tego przyłączył się Bolesław Krzywousty, co tem większe miało znaczenie, że stosunki Rościsławiczów z
Piastami były dotychczas nieprzyjazne
xiv
Niesłusznie uchodzi Monomach za pogromcę Połowców. Sławi się go, iż stoczył z nimi 83 bitew; ależ sama ilość tych
starć wskazuje, że nie starł ich ani razu - a wszak zawierał też z nimi pokój 19 razy!
xv
W Polsce Kościół stanął na czele stronnictwa, dążącego do jedynowładztwa, pociągając za sobą wielmożów i
ziemiaństwo
xvi
I nadto jeszcze przekazany jest pamiÄ™ci potomnych przez cerkiewnych »latopiÅ›ców«, jako »sowerszennyj zÅ‚odiej«
xvii
Przystąpiono wówczas po raz pierwszy do zajmowania na stałe kraju zwyciężonego
xviii [ Pobierz całość w formacie PDF ]