[ Pobierz całość w formacie PDF ]

cji. Serdecznie żałował, że był wyposażony tylko na
jedno kochanie się. Zastanowił się nawet, czy nie
naciągnąć spodni i nie pobiec do domu, by sprawdzić
i w apteczce stan zapasu prezerwatyw, ale odrzucił ten
pomysł jako zbyt ryzykowny. Vanessa mogłaby się
tymczasem obudzić i wstać, myśląc, że uciekł od niej.
Został więc dokładnie tam, gdzie był.
Zaspokojenie i głęboki, długi sen zaowocowały
błogim... rozleniwieniem. Był to zdrowy letarg, stan
umysłu, w którym uznawał, że, co prawda, perspek�
tywa kochania się z Vanessą jest rozkoszna, ale leżenie
z przytuloną Vanessą też jest miłe.
Jakby wyczuwając, że raduje go jej obecność,
Vanessa westchnęła w półśnie i Taylor ucieszył się, że
nie wyszedł. Nie chciał, by obudziła się sama. Obiecał,
że jej nie zostawi, a był człowiekiem, który dotrzymuje
obietnic.
Nie mogąc i nie chcąc się ruszać, leżał, przy�
glądając się pokojowi. Na najbliższej ścianie wisiała
tradycyjna, haftowana makatka z sentymentalnym
dwuwierszem o domu. Ciekaw był, czy sama ją
wyhaftowała. Uśmiechnął się do tej myśli. Haftowa�
nie pasowało do Vanessy. Założyłby się o zysk na
jednym domu w Wilczym Zakątku, że sama wybrała,
zrobiła lub zna historię każdego przedmiotu w sypia�
lni. Z owalnych drewnianych ramek patrzyły na
niego sepiowe oblicza krewnych, pra-pra- coś tam.
Czy któraś z tych babek lub kuzynek zrobiła narzutę
zszywaną z resztek materiałów, rozwieszoną teraz
w nogach łóżka? A może Vanessa znalazła ją w ja�
kimś sklepie z antykami?
Choć materac był całkiem współczesny, samo łóżko
miało już swoje lata. Wykonano je z żelaznych,
pomalowanych na biało rurek. Porcelanowa miednica
na komodzie była spękana ze starości. Taylor był
ciekaw, czy wielka mosiężna spluwaczka, teraz wyko-
94 " TAJEMNICA
rzystana jako donica dla okazałego i zadbanego filo�
dendrona, rzeczywiście służyła kiedyś swemu celowi,
czy też stanowiła tylko replikę, przypominającą epokę,
w której spluwaczki były w powszechnym użyciu.
Ciekaw drobiazgów z jej prywatnego życia, zgady�
wał, jakie skarby kryje kilka ozdobnych pudełek
stojących na toaletce przed lustrem w srebrnej ramie.
Biżuteria? Grzebienie do włosów? Spinki należące do
dawnych kochanków? Ta myśl zdecydowanie mu się
nie spodobała. Nie chciał wyobrażać sobie Vanessy
z innym mężczyzną.
Zaskoczony nagłym przypływem zazdrości, oparł
czoło o tył jej głowy. Jej włosy lekko go połas�
kotały. Miała piękne włosy. Można je było nazwać
brązowymi, ale z bliska było widać, że jest to mie�
szanka kolorów od kasztanowego do złocistego. Pa�
chniały tajemniczo i kobieco, tak jak kobiece włosy
powinny pachnieć. Mężczyzna mógłby całe życie de�
lektować się takim zapachem. No, ale Vanessa była
kobietą, którą mężczyzna mógłby całe życie odkry�
wać od nowa.
Olśniło go, że chciałby właśnie to robić: spędzić
życie, poznając kobietę, która teraz spała koło niego.
Zakochał się w Vanessie.
Leżał spokojnie, pozwalając, by ta świadomość i jej
konsekwencje znalazły swoje miejsce w jego mózgu.
Powinny grać trąby, rozbłyskiwać fajerwerki i wyć
syreny, pomyślał. Tymczasem istniała tu tylko spokoj�
na wygoda sypialni Vanessy, przytulna miękkość jej
łóżka, cichy szept jej oddechu. I jakoś było to bardziej
znaczące niż fanfary.
Taylor zawsze myślał, że zakochiwanie się będzie
powolnym procesem, że zapragnie stabilizacji i stałego
związku stopniowo, w miarę rozwijania się znajomo�
ści. Ale to było dawniej. Nic dziwnego, iż mówi się, że
ktoś wpadł! Wrażenie było porównywalne ze skokiem
TAJEMNICA " 95
z samolotu na dziesięciu tysiącach metrów, a on
wylądował na miękkim łóżku z koronkami, z kobietą,
która rajsko pachniała. Gwarantowany zawrót głowy
dla trzydziestodwuletniego mężczyzny.
Podparł się na łokciu i prawą ręką odgarnął jej
włosy z karku. Pocałował Vanessę w szyję i leciutko
dmuchnął jej do ucha. Mruknęła coś przez sen,
protestując. Jeszcze raz pocałował delikatną skórę za
uchem i znowu wywołał mruknięcie, tym razem z to�
warzyszeniem ruchu ramienia. Uśmiechając się z włas�
nej niecierpliwości, położył głowę na powrót na po�
duszce, objął Vanessę ramieniem w pasie, jak poprzed�
nio, i umościł się jak najbliżej, czekając na dzwonek
budzika.
Gdy budzik zadzwonił, przyglądał się, jak maca na
ślepo, chcąc go wyłączyć. Fascynował go wyraz jej [ Pobierz całość w formacie PDF ]